Szanowni Państwo,

Marka Hospicjum „Światło” wybudowana jest na dwudziestu pięciu latach ciężkiej, rzetelnej pracy na rzecz pacjentów w terminalnym stanie choroby. Nasze hospicjum cieszy się ogromnym zaufaniem społecznym. Zadanie nasze nie należy do zadań prostych – jest nim opieka nad osobami terminalnie chorymi, którzy potrzebują specjalistycznej opieki medycznej. Lata nieskazitelnej działalności, profesjonalizm wszystkich pracowników – to jedne z głównych czynników, które stanowią podstawę naszego działania. Bardzo się cieszę, że dzisiaj możemy się tutaj zebrać, aby uczcić dwadzieścia pięć lat pracy Hospicjum „Światło”.

28 sierpnia 1963 roku pastor Martin Luther King podczas swojego przemówienia powiedział: I have a dream. Mam marzenie. Szanowni Państwo, ja również mam marzenie, aby Zespół Opieki Paliatywnej stale się rozwijając, coraz bardziej poprawiał jakość życia osób terminalnie chorych. Marzenie, które spełnia się dzięki ciężkiej pracy członków zespołu hospicjum oraz osobom, które wykazując się niezwykłą empatią pomagają w rozwoju i codziennej naszej działalności.

Przez wszystkie lata działalności funkcjonujemy dzięki pomocy władz miasta Torunia, które bezpłatnie użyczają nam budynki na naszą działalność. Tą szlachetną pomoc rozpoczął w 1993 roku Prezydent Miasta Torunia Jerzy Wieczorek, a jego inicjatywa kontynuowana jest do dzisiaj, przez obecną Radę Miasta Torunia oraz Prezydenta Miasta Torunia – Pana Michała Zaleskiego. Także liczne firmy i osoby prywatne stale wspierają naszą działalność poprzez pomoc finansową i rzeczową.

Jak już wspomniałem – praca w hospicjum jest pracą niesamowicie trudną. Wymaga wiele empatii, zrozumienia i cierpliwości, a także indywidualnego podejścia do każdego pacjenta i jego rodziny. I z dumą muszę powiedzieć, że nasz zespół, interdyscyplinarny zespół opieki paliatywnej, jest zespołem niezwykłych ludzi, którzy posiadają wszystkie te niezbędne cechy. Z tego miejsca, z całego serca wszystkim pracownikom dziękuję.

W składzie tego zespołu znajdują się: 43 pielęgniarki, 19 lekarzy, opiekunowie medyczni, fizjoterapeuci, psychoonkolodzy, kapelan oraz pozostały personel dbający o codzienne funkcjonowanie Zakładu.

Personel hospicjum nieustannie podnosi swoje kwalifikacje. Cały zespół medyczny ukończył kurs z zakresu opieki paliatywnej, a ponad 40% kadry medycznej stanowią specjaliści. Nieustanne podnoszenie kwalifikacji i umiejętności jest ważnym elementem pracy z pacjentami w stanie terminalnym – w ciągu każdego roku pracownicy uczestniczą w konferencjach naukowych, sympozjach oraz szkoleniach organizowanych przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych w Toruniu, dzięki czemu stale podnoszą poziom swojej wiedzy.

Myślę, że przynajmniej raz w życiu każdy z nas doświadczył straty bliskiej osoby, zagubienia i bezsilności jakie towarzyszą tej chwili. Hospicjum „Światło” przyjmując pod swoją opiekę pacjenta, obejmuje jednocześnie opieką jego najbliższych – do ich dyspozycji pozostaje wykwalifikowana kadra psychoonkologów, a także duchowny, który gotowy jest nieść pocieszenie w każdej sytuacji. Dzięki kompleksowej opiece, którą obejmujemy również rodziny pacjentów, mogą oni liczyć na wsparcie i zrozumienie w chwili, w której umiera bliska im osoba. Prowadzimy spotkania grup wsparcia po stracie osoby bliskiej, dzięki czemu lżej pogodzić się z zaistniałą sytuacją.

Hospicjum „Światło” opieką paliatywną obejmuje pięć powiatów: toruński, brodnicki, chełmiński, golubsko-dobrzyński i wąbrzeski. Od 20-lecia Hospicjum „Światło”, minęło pięć lat. Podczas tamtej uroczystości, obecny Przewodniczący Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych, pan Tomasz Krzysztyniak, mówił o planach na przyszłość, w których znalazło się miejsce między innymi dla rozwoju opieki domowej.

Z satysfakcją przyznaję, że udaje nam się to realizować. W ciągu pięciu lat zwiększyliśmy zakres opieki domowej. Miesięcznie pod opieką domową jest prawie 250 chorych, a nasi pracownicy w każdym miesiącu pokonują ponad 25 tysięcy kilometrów, aby dojechać do pacjentów i ulżyć im w cierpieniu.

Jeżeli opieka nad chorym przerasta możliwości rodziny lub objawy choroby są zbyt nasilone i nie jest możliwe złagodzenie ich w warunkach domowych, wtedy pacjent zostaje przyjęty na oddział stacjonarny, na którym znajdują się 23 miejsca. Całodobową opieką paliatywną rocznie obejmujemy ponad 350 chorych, nieustannie dostosowując się do ich indywidualnych potrzeb.

Nieocenioną pomoc w działalności Hospicjum „Światło” niosą również wolontariusze. Instytucja wolontariatu w naszej placówce pokazuje jak wielu jest ludzi dobrej woli, którzy chcą pomagać. Wolontariusze pomagają zarówno w uporządkowaniu całego terenu przy hospicjum, jak również poświęcają swój czas przebywając z pacjentami. Czytają, rozmawiają, spacerują – te codzienne czynności, ta obecność drugiego człowieka poprawia komfort życia pacjentów i przynosi im ulgę. Człowiek nie jest samotną wyspą, potrzebuje drugiego człowieka, jego obecności i wparcia. Nasi wolontariusze to ludzie w różnym wieku, o różnych zainteresowaniach, pochodzeniu, różnym wykształceniu i życiu zawodowym. Wszystkie te osoby łączy jedno: chęć niesienia ulgi i pomocy pacjentom objętym opieką paliatywną. I niewątpliwie, Szanowni Państwo, tę ulgę i pomoc niosą.

W marcu 2011 roku z inicjatywy pracowników i przyjaciół Hospicjum „Światło” powstało Stowarzyszenie Hospicjum Światło, którego jednym z celów jest podnoszenie komfortu życia pacjentów przebywających w opiece stacjonarnej i domowej. W 2014 roku Stowarzyszenie otrzymało status Organizacji Pożytku Publicznego. Od tego roku wszyscy, którzy chcą wspierać Hospicjum „Światło” mogą przekazywać 1% podatku dochodowego na rzecz Stowarzyszenia, pomagając tym samym naszym pacjentom. Z tego miejsca dziękuję wszystkim, którzy wspierają naszą działalność w tej formie.

Od początku istnienia Hospicjum „Światło”, pacjenci zawsze przebywali na oddziale w budynkach starych, które dostosowywaliśmy na potrzeby opieki hospicyjnej. Najpierw w budynku po przedszkolu na ul. Rejtana, później w Prezydentówce, a obecnie w łączniku. Choć staramy się, aby obecne warunki nie stanowiły niedogodności, to wiem, że pacjenci Hospicjum „Światło” zasługują na dużo lepsze warunki, lepszy standard ,a tym samym lepszą jakość życia, a pracownicy zasługują na lepsze warunki pracy.

W 2013 roku, podczas uroczystości 20-lecia Hospicjum „Światło” pojawiła się iskierka nadziei na lepszą przyszłość dla naszego hospicjum. To wtedy po raz pierwszy Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego Pan Piotr Całbecki powiedział, że zrobi wszystko, aby pacjenci Hospicjum „Światło” przebywali w przyszłości w lepszych warunkach, gdyż na to zasługują.

Przez 4 lata ta iskierka nadziei raz świeciła mocniej, a raz nieco przygasała. Dopiero w roku 2017 rozbłysła na dobre. W sierpniu dzięki staraniom Kujawsko- Pomorskich Inwestycji Medycznych, oraz OIPiP w Toruniu została podpisana Umowa o współpracy, na wybudowanie budynku na potrzeby pacjentów Hospicjum „Światło. Po ponad rocznych staraniach, w dniu 13 września br. nastąpiło tak wyczekiwane przez nas wszystkich uroczyste podpisanie umowy pomiędzy Kujawsko- Pomorskimi Inwestycjami Medycznymi a Panem Marszałkiem Piotrem Całbeckim na dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego budowy nowego budynku na potrzeby Hospicjum „Światło”.

Mimo, iż w ciągu tych lat udało nam się tak wiele zdziałać – mamy nowoczesne systemy, standardy mające na celu poprawę jakości życia, kadra Hospicjum „Światło” nieustannie się kształci, niebawem rozpocznie się budowa nowej siedziby, to wciąż jest jeszcze wiele do zrobienia. Mam nadzieję, że następne lata będą tak samo owocne.

Szanowni Państwo,

Wierzę, że to moje marzenie, które zaczęło się spełniać – w niedalekiej przyszłości przeniesienie Hospicjum „Światło” do nowego, komfortowego budynku przystosowanego do opieki paliatywnej, utworzenie Centrum Opieki Paliatywnej, poprawa jakości życia pacjentów, rozwój opieki domowej, obecność ludzi dobrej woli wspierających naszą działalność – nie przestanie się spełniać. I have a dream. Wiem, że to nie jest tylko moje marzenie, ale jest to również marzenie wszystkich pracowników Zespołu Opieki Paliatywnej im. Jana Pawła II Hospicjum „Światło” w Toruniu.

Dziękuję.

Abyśmy mogli być teraz w tym miejscu musiały zaistnieć trzy rzeczy: musiał powstać Samorząd Zawodowy Pielęgniarek i Położnych, musiała wejść w życie - historyczna już - ustawa o zakładach opieki zdrowotnej, a także musiał być pomysł. Pierwszą Przewodniczącą Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych była Maria Mateusiak. W październiku 1992 roku do nowo powstałego Samorządu Pielęgniarek i Położnych zgłosiła się Janina Mirończuk, która przedstawiła pomysł stworzenia w Toruniu pensjonatu dla ludzi niepełnosprawnych. Pomysł się spodobał, a delegaci na zjeździe udzielili pełnomocnictwa pani Mirończuk do utworzenia na terenie miasta Torunia hospicjum przy Okręgowej Izbie Pielęgniarek i Położnych w Toruniu. 

W czerwcu 1992 roku Zarząd Miasta, na czele którego stał prezydent Jerzy Wieczorek, przekazał budynek po byłym przedszkolu przy ul. Rejtana 6 na potrzeby powstającej placówki.

Historycznie, pojęcie hospicjum oznaczało miejsce, gdzie przyjmowano i otaczano opieką podróżnych. Każde miasto musiało stworzyć miejsce, położone poza granicami miasta, w którym znajdowali schronienie wszyscy ludzie, znajdujący się w potrzebie. Współczesny model opieki hospicyjnej stworzyła Cicely Saunders, która w 1967 roku otworzyła w Londynie Hospicjum Świętego Krzysztofa, miejsce wzorcowe dla tego typu instytucji.

Próba utworzenia toruńskiego hospicjum była więc odpowiedzią na istniejący na zachodzie ruch hospicyjny.

Wśród osób, które popierały starania samorządu o utworzenie placówki, byli ówcześni parlamentarzyści, m.in. Krystyna Sienkiewicz, Jan Wyrowiński, Marian Żenkiewicz. W tym miejscu należy również wspomnieć o wsparciu ówczesnego wojewody toruńskiego Bernarda Kwiatkowskiego, a także władz miasta Torunia z prezydentem Jerzym Wieczorkiem i Kazimierzem Zawalem na czele. Wielką potrzebę utworzenia takiej placówki na naszym terenie widział również ordynariusza diecezji toruńskiej ksiądz biskup Andrzej Suski. Poparcie, którego udzielił Jego Ekscelencja ksiądz biskup, otwierało wiele zamkniętych do tej pory przed młodym samorządem drzwi. Profesor Jacek Łuczak - założyciel i długoletni prezes Polskiego Towarzystwa Opieki Paliatywnej - dał nadzieję, że plany związane ze stworzeniem Hospicjum zostaną urealnione. Ponadto inicjatywę poparła ówczesna prezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych Urszula Krzyżanowska-Łagowska oraz prezes Kujawsko-Pomorskiej Okręgowej Izby Lekarskiej w Toruniu Maciej Czerwiński.

7 sierpnia 1993 roku nastąpiło wpisanie do rejestru zakładów opieki zdrowotnej - wówczas niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej - Hospicjum „Światło”.

Równo 20-lat temu - we wrześniu 1993 roku - Hospicjum „Światło” rozpoczyna działalność w środowisku domowym, pierwsi pacjenci - na razie tylko z Torunia - zostają objęci opieką przez pielęgniarki i lekarzy opieki paliatywnej.

Pierwszymi pielęgniarkami pracującymi w nowo powstałej placówce były Agnieszka Radzimska, wspominana już dzisiaj Zofia Bartczak - długoletnia przełożona pielęgniarek hospicjum, Jolanta Turkowska, Monika Fordońska, Grażyna Kłosińska, Violetta Żak - Łapka, Dorota Napieralska, Katarzyna Wysocka, Ewa Polus, Katarzyna Jóźwiak - Kotlarz, Marzena Wyrąbkiewicz i Lucyna Foksińska. Pierwszymi lekarzami natomiast Janusz Zawadzki i Ewa Trawińska.

Niespełna pięć miesięcy później udaje się otworzyć liczący 8 łóżek oddział stacjonarny, pielęgniarką oddziałową zostaje Zofia Bednarek. Znaczącą rolę w finansowaniu całego przedsięwzięcia odegrał wówczas Urząd Miasta Torunia, a także wielu hojnych darczyńców i sponsorów.

1 lutego 1995 roku rozpoczyna działalność hospicjum domowe w Brodnicy. Rok później dołącza Wąbrzeźno, Chełmno i Golub-Dobrzyń.

W 1999 roku ówczesna dyrektor Janina Mirończuk nadaje Zespołowi Opieki Paliatywnej imię Jana Pawła II. Pod koniec roku oddział stacjonarny hospicjum zostaje przeniesiony do tak zwanej prezydentówki, zwiększając liczbę łóżek do czternastu. Należy tu wspomnieć, że głównym sponsorem remontu budynku był Zakład Energetyczny Toruń SA, wszystko to dzięki ogromnej życzliwość prezesa Romana Kuczkowskiego i dyrektora Janusza Wrzecionkowskiego.

Od stycznia 2000 roku rozpoczyna działalność oddział pielęgnacyjny. Po roku zostaje on przekształcony w 10-łóżkowy oddział paliatywny. Hospicjum pozyskuje sponsorów, których hojność pozwolą na rozbudowę zakładu. Wydzielony w nim zostaje 6-łóżkowy oddział stanów apalicznych.

W 2003 roku struktura Hospicjum „Światło” przedstawia się następująco: oddział hospicyjny -12 łóżek, oddział paliatywny -12 łóżek i oddział apaliczny -16 łóżek.

W grudniu 2004 roku ówczesna dyrektor Hospicjum Janina Mirończuk tworzy, na bazie oddziału apalicznego Hospicjum „Światło”, Zakład Opiekuńczo-Leczniczy.

Z każdym rokiem infrastruktura budowlana hospicjum coraz mniej spełnia jakiekolwiek standardy. Z pomocą przychodzi Rada Miasta Torunia, która na potrzeby ZOL-u buduje w kompleksie przy ul. Grunwaldzkiej nowoczesny budynek.

Dzięki temu w 2011 roku pacjenci hospicjum stacjonarnego opuszczają zabytkową prezydentówkę i zostają przeniesieni do wyremontowanego pawilonu.

W dwudziestoletniej historii pracownicy Hospicjum brali udział w akcjach i spotkaniach Krajowego Forum Ruchu Hospicyjnego. Współpracowali i organizowali Ogólnopolskie Konferencje Opieki Paliatywnej. W 1996 roku Hospicjum „Światło” zostało przyjęte do Ogólnopolskiego Ruchu Hospicyjnego. Nawiązano również współpracę z uczelniami wyższymi z Bydgoszczy i Gdańska, jak również z instytucjami szkoleniowymi na terenie Torunia. Przez cały okres działalności w ramach szkolenia podyplomowego podwyższają swoje kwalifikacje pielęgniarki i położne. W wspominanym okresie Hospicjum „Światło” brało udział w organizowanej w Gdańsku Ogólnopolskiej Kampanii Społecznej „Hospicjum to też życie”. Pracownicy mieli również zaszczyt gościć Pierwszą Damę Rzeczypospolitej Jolantę Kwaśniewską. Oprócz działalności, związanej z opieką paliatywno-hospicyjną, w strukturach instytucji znajdują się placówki pobytu dziennego i grupa wsparcia dla osób osieroconych. W bieżącym roku już po raz kolejny Hospicjum było organizatorem Ogólnopolskiej Konferencji Psychologów Hospicyjnych.

Dzisiaj Hospicjum „Światło” obejmuje opieką łącznie przeszło 200 pacjentów hospicjum domowego. Kiedy niemożliwe, ze względu na stan zdrowia, staje się sprawowanie opieki w warunkach domowych, wówczas pacjenci znajdują pomoc w 23 łóżkowym hospicjum stacjonarnym.

Jakie zadanie spełnia Hospicjum „Światło” w Toruniu?

W Polsce rocznie umiera na raka ponad 80 tys. osób. Źródłem cierpienia człowieka umierającego na nowotwór jest proces chorobowy, który stale postępuje i potęguje cierpienia. Cierpienie dotyczy zawsze ciała, psychiki i duszy.

Nadrzędnym celem funkcjonowania Hospicjum „Światło” jest rozpoznawanie problemów psychofizycznych pacjenta. Diagnoza ta przekłada się na podejmowanie działań, mających na celu pomoc fizyczną lub psychiczną w wykonywaniu czynności dnia codziennego, rehabilitacje czy zapewnienie poczucia bezpieczeństwa. Są to także czynności pielęgnacyjne, wykonywane według wszechstronnej wiedzy i umiejętności zawodowych pielęgniarek, zgodnie z obowiązującymi standardami opieki. Nieodzownym elementem pracy Hospicjum „Światło” jest udzielanie porad w zakresie walki z bólem, prowadzenie leczenia przeciwbólowego, kontynuacja i realizacja leczenia farmakologicznego i dietetycznego. Mimo naszego ogromnego wysiłku, nie można jednak nie wspomnieć o śmierci. Wszystkie wspomniane działania zmierzają do stworzenia właściwych warunków, zapewniających godne umieranie.

Co zmieniło się w Hospicjum przez te 20 lat?

Niewątpliwie podniósł się standard sprawowanej opieki. Dzisiaj trzon Hospicjum „Światło” czyli personel to profesjonalna, wysoko wykwalifikowana kadra. W hospicjum zatrudnionych jest 20 lekarzy, prawie 50 pielęgniarek, rehabilitanci, psycholodzy, opiekunowie. Osoby te ciągle podwyższają swoje kwalifikacje zawodowe, przez co poziom sprawowanej opieki jest naprawdę profesjonalny. Pielęgniarki hospicjum domowego dysponują samochodami służbowymi, dzięki czemu łatwiej i szybciej mogą dotrzeć do potrzebujących pacjentów o każdej porze dnia. Niewątpliwie duże znaczenie miało przeniesienie hospicjum stacjonarnego do nowego pawilonu. Przez cały czas staramy się zatrzeć niekorzystne zwroty, określające hospicjum. Często stosowane w przeszłości, są zastępowane innymi, jednak czasami możemy je jeszcze usłyszeć.

Plany na przyszłość?

Nadrzędnym planem na najbliższe lata będzie dla nas rozwój opieki domowej. Musimy wprowadzić działania, mające na celu obniżenie kosztów leczenia. Konieczny jest też rozwój standardów, mających na celu poprawę jakości życia i zwiększenie poczucia bezpieczeństwa chorych na nowotwory złośliwe. Wszelkie opracowania na ten temat pokazują, iż ta forma opieki zmniejsza koszty leczenia w porównaniu z leczeniem szpitalnym.

Początek działalności Hospicjum „Światło” sięga 1993 roku, kiedy to zostało ono założone przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych w Toruniu. Rozpowszechniające się na terenie całego kraju w latach 80'tych tendencji do objęcia wysoce wyspecjalizowaną i instytucjonalna opieką osoby u kresu życia stały się głównym impulsem do jej powołania.

Opieka hospicyjna inicjatywą pielęgniarki

Dążenie do rozwoju opieki paliatywnej w polskiej rzeczywistości przeniesione zostały na nasz grunt z Wielkiej Brytanii. Za inicjatorkę i autorkę koncepcji ruchu hospicyjnego badacze zagadnienie jednogłośnie określają Cicely Saunders – angielską pielęgniarkę, która w 1967 roku założyła w Londynie „Hospicjum Św. Krzysztofa”, pierwszą placówkę tego typu. O potrzebie jej powstania przekonała się w trakcie swojej wieloletniej pracy pielęgniarskiej, a następnie lekarskiej. Inspiracją do podjęcia takiej decyzji było dla Saunders zetknięcie z doświadczeniem osamotnienia i lęku przed śmiercią jednego z jej podopiecznych, nieuleczalnie chorego na nowotwór Polaka – Dawida Taśmy. Na skutek podejmowanych z nim rozmów pojawiła się myśl, że konieczne jest miejsce, w którym chorzy u kresu swych dni zajdą miejsce odpoczynku, miejsce w którym wolni od bólu i innych uciążliwych dolegliwości będą mogli spędzić swoje ostatnie chwile.

Zasady wypracowane przez Cicely Saunders stały się z czasem podstawą do rozwoju tego typu opieki na całym świecie, także w Polsce.

Rozwój Hospicjum „Światło”

Początkowo Hospicjum „Światło” mieściło się w zaadaptowanym budynku przedszkola przy ul. Rejtana 6. Pierwsze pielęgniarki weszły do domów chorych na początku września 1993 roku, rozpoczynając tym samym sprawowanie hospicyjnej opieki domowej. Bazę stacjonarną Hospicjum, tj. 7-łóżkowy oddział otwarto natomiast na początku stycznia 1994 roku, co zapoczątkowało pełnoprofilową działalność Hospicjum „Światło”.

W tym samym czasie w ówczesnym województwie toruńskim zaczęły tworzyć się grupy pielęgniarek i lekarzy, którzy pragnęli świadczyć opiekę paliatywno-hospicyjną w domach chorych. Zapoczątkowało to powstawanie filii Hospicjum „Światło”. Pierwsza z nich powołana została 1995 roku w Nowym Mieście Lubawskim, kolejna w tym samym roku w Brodnicy. Następnie w 1996 roku powstały filie w Golubiu-Dobrzyniu i w Wąbrzeźnie, a w 1997 roku filia w Chełmnie. Ostatnia filia powstała w 2001 roku w Kowalewie Pomorskim. Ich specyfiką było i jest sprawowanie opieki domowej, tj. bezpośrednio w domach chorych.

Ważniejsze wydarzenia

W 1997 roku ówczesna dyrekcja Hospicjum „Światło” zaczęła zabiegać o nowy obiekt dla oddziału stacjonarnego, gdyż dotychczasowy przestał spełniać swoje funkcje.

W 1998 roku, na mocy umowy użyczenia Urząd Miasta Toruń przekazał Hospicjum „Światło” celem zaadaptowania do potrzeb oddziału stacjonarnego zabytkowy, XVIII-wieczny Biały Dwór, tzw. Prezydentówkę. Przeprowadzka do nowego obiektu odbyła się rok później, krótko przed Świętami Bożego Narodzenia. W tym okresie oddział stacjonarny powiększył się o 5 łóżek.

W 1999 roku Hospicjum „Światło” obrało za patrona swojej działalności Ojca Świętego Jana Pawła II. Od tego momentu pełna nazwa zakładu brzmi Zespół Opieki Paliatywnej im. Jana Pawła II Hospicjum „Światło” w Toruniu.

Tablica z pełną nazwą placówki poświęcona została przez Ojca Świętego podczas spotkania z toruńczykami w trakcie jego siódmej pielgrzymki do Ojczyzny.

W wyniku przyłączenia w 1999 roku Nowego Miasta Lubawskiego do województwa warmińsko-mazurskiego tamtejsza filia wyodrębniła się ze struktur Hospicjum „Światło”, a następnie przekształciła w odrębny zakład opieki zdrowotnej.

W lutym 2011 roku, ze względu na konieczność przeprowadzenia remontu Prezydentówki łóżka oddziału stacjonarnego przeniesione zostały do mieszczącego się na tym samym terenie, parterowego budynku, wybudowanego w 2001 roku, w którym funkcjonują do teraz.

Hospicjum „Światło” przy ul. Grunwaldzkiej było jednym z pierwszych tego typu ośrodków w Polsce. W ramach opieki stacjonarnej może objąć opieką 23 osoby.

Instytucja funkcjonuje w niełatwych warunkach polskiej służby zdrowia. Jej zespół budują osoby, które znamionują nie tylko wysokie kwalifikacje, ale również empatia i wysoka kultura osobista, cechy konieczne do tego by zajmować się umierającymi.

Hospicjum „Światło” to niezwykłe miejsce, miejsce, w którym sprawowana jest fachowa opieka przerastająca możliwości najbardziej nawet kochających dzieci, mężów, żon czy przyjaciół.

Wraz ze wzrostem świadomości pacjentów, wzrastają wymagania dla usług medycznych. Pacjenci oczekują skutecznej opieki zdrowotnej na wysokim poziomie, spełniającej ich potrzeby i jednocześnie zapewniającej poczucie bezpieczeństwa.

PRIORYTETEM NASZEGO DZIAŁANIA JEST ZAPEWNIENIE WSZECHSTRONNEJ OPIEKI CHORYM I ICH RODZINOM.

Zdając sobie spraw z tych tendencji Hospicjum „Światło” kładzie szczególny nacisk  na jakość oferowanych świadczeń. Nieustannie też, w celu zaspokojenia oczekiwań odbiorców świadczonych przez nas usług, tj. naszych pacjentów i ich rodzin, podejmowane są działania mające za zadanie podnosić ich wartość.

Politykę jakości realizujemy poprzez:

• Przestrzeganie praw pacjenta.
• Stały rozwój poprzez doskonalenie świadczonych usług medycznych.
• Systematyczne podnoszenie kwalifikacji zatrudnionego personelu.
• Ciągłe modernizowanie posiadanej infrastruktury.
• Aktywne włączanie się wszystkich pracowników w doskonalenie Systemu Zarządzania Jakością.

Mając na uwadze poprawę jakości świadczonych usług, opracowano i wdrożono System zarządzania jakością zgodnie z normą ISO 9001:2008. Najwyższy standard naszych usług potwierdzony został przyznaniem certyfikatu jakości. Certyfikat jakości jest dla hospicjum jednym z najbardziej pożądanych dokumentów, bo świadczący o wypełnianiu przez naszą placówkę najwyższych standardów i norm równorzędnych z tymi, jakie są określane dla wysokospecjalistycznych ośrodków w całej Unii Europejskiej.

Zadowolenie pacjentów Hospicjum „Światło” i ich rodzin jest nierozerwalnie związane z zaufaniem do pracowników naszej placówki. Pragnąc osiągnąć ten cel w trudnej rzeczywistości stale zmieniających się wymagań, narzuconych przez NFZ, świadczymy usługi medyczne na możliwie najwyższym poziomie.

Hospicjum „Światło” planuje i realizuje oferowane świadczenia tak, aby zawsze były one zgodne z przepisami prawa, wiedzą medyczną i jednocześnie spełniały oczekiwania oraz potrzeby naszych klientów, tj. pacjentów i ich rodzin.

Doskonalenie jakości oferowanych usług jest podstawowym celem Systemu Zarządzania Jakością. Właściwe wykorzystanie informacji od pacjentów i ich rodzin oraz pracowników, a także z innych źródeł, umożliwia podnoszenie satysfakcji odbiorców świadczonych usług oraz wzrost efektywności pracy.

Wysoka jakość i bezpieczeństwo realizacji świadczeń zdrowotnych w przypadku Hospicjum „Światło” nie jest sprawą przypadku, lecz efektem przemyślanego, starannie zaplanowanego i realizowanego procesu.